Bardzo dobre własności użytkowe tworzyw sztucznych w zestawieniu z wysokimi i różnorodnymi wymaganiami względem wyprasek, wynikającymi z potrzeb rynku są często niewystarczające. Z tego powodu konieczne jest łączenie (w sposób trwały, nierozłączny) tworzyw z innymi materiałami. Jednym z częściej stosowanych jest znane od dawna połączenie z udziałem metali (lub ich stopów). W produkcji seryjnej można je wykonywać różnymi metodami (np. zgrzewania, klejenia), jednak najefektywniejszą oraz najczęściej stosowaną jest technika wtryskiwania. Technologie wtryskiwania wyprasek z zapraskami metalowymi są znane i stosowane w praktyce od dość dawna, a pierwsze tradycyjne zastosowania wywodzą się jeszcze z technologii prasowania. Tradycyjne obtryskiwanie zaprasek metalowych określane jest z angielskiego techniką Insert.
Pod koniec lat 60. została opracowana technologia miejscowego dotryskiwania elementów tworzywowych do wykrojów z blach stanowiących konstrukcję nośną. Sposób ten jest określany mianem techniki Outsert. Natomiast na początku lat 90. opracowano i wdrożono szereg metod określanych jako wtryskiwanie hybrydowe. Pozwala ono na wzajemne łączenie profili i wykrojów blaszanych w całość, a tworzywo jest tutaj materiałem łączącym. Głównymi czynnikami stymulującymi rozwój nowych technologii wtryskiwania (hybrydowych) były potrzeby przemysłu motoryzacyjnego. Bardzo podobną technologicznie do obtrysku zaprasek metalowych jest metoda obtryskiwania zaprasek stanowiących tzw. złożenia wielomateriałowe np. elementy silników elektrycznych, komutatory i inne elementy elektrotechniczne, gdzie zapraski metalowe mają duży udział. Natomiast zupełnie odmienny jest sposób także wykorzystujący obtryskiwanie zaprasek metalowych, ale zapraska ta stanowi tylko element technologiczny i w kolejnym etapie procesu technologicznego jest wytapiana (używane są tu stopy niskotopliwe na bazie cyny i bizmutu). Technika ta nosi nazwę obtrysku wytapianych rdzeni. W dalszej części artykułu ze względu na odmienne zagadnienia technologiczne metoda nie będzie omawiana.
Proces wtryskiwania ma na celu trwałe połączenie zaprasek z wtryskiwanym tworzywem i zasadniczo nie różni się od wtryskiwania konwencjonalnego. Przeprowadzany jest na konwencjonalnych wtryskarkach z poziomym lub pionowym położeniem układów zamykania i uplastyczniania. Różnicą w stosunku do procesu konwencjonalnego jest obecność zaprasek i wynikająca z tego powodu nieco odmienna budowa form wtryskowych. Muszą one umożliwiać dokładne (zależnie od potrzeb) pozycjonowanie i pewne zamocowanie wkładanej zapraski w gnieździe oraz jej zabezpieczenie przed przemieszczeniem w trakcie wtryskiwania. W szczególnych przypadkach w gniazdach produkcyjnych mogą znajdować się dodatkowo urządzenia do pozycjonowania (przygotowania) zaprasek do odbioru przez robota przed ich umieszczeniem w gnieździe formy wtryskowej... /PlastNews 06'2010/ Aby zaprenumerować kliknij poniżej...
