Czytelnia
RSS
Przetwórstwo Poliwęglanu
Przetwórstwo Poliwęglanu
Poliwęglany to materiały wspaniałe, delikatne i nieprzewidywalne – takie „macho” wśród tworzyw sztucznych. Dlaczego „wspaniałe”? Ponieważ można produkować z nich wyroby przezroczyste, twarde, wytrzymałe mechanicznie, odporne na promieniowanie UV, na zarysowania, na podwyższone temperatury, a jednocześnie finezyjne o wspaniałym designie. Są „delikatne”, gdyż niedostosowanie się do bardzo rygorystycznych wymogów przetwórstwa powoduje ukryte wady, które mogą pojawiać się dopiero po czasie, kiedy my już zapomnieliśmy o wytwarzanym detalu, a „nieprzewidywalne” - ponieważ teoretycznie spełniliśmy wszystkie wymagania, a jednak wyrób jest nieciekawy, mało interesujący i z wadami. Jak wygląda przetwórstwo tego materiału?
Poliwęglany to liniowe nasycone poliestry kwasu węglowego i dioli; zawierają w swych cząsteczkach węglanowe ugrupowania wiążące. W zależności od budowy łańcucha polimeru dzielą się na alifatyczne, alifatyczno-aromatyczne i aromatyczne. Poliwęglany wytwarza się w zasadzie 2 metodami:
a) transestryfikacja węglanu di fenylu (PhO)2C=O (jest to technologia, której główną wadą jest trudność usuwania fenoli i niezbyt duża masa cząsteczkowa otrzymanego polimeru – do 50 000),
b) synteza bisfenolu z fosgenem (najczęściej stosowana, w wyniku której otrzymuje się polimer termoplastyczny).
Polimer ten charakteryzuje się małym stopniem krystaliczności, stosunkowo wysoką temperaturą zeszklenia (149oC), dużą sztywnością, a w stanie stopionym dużą lepkością. Poliwęglan ma doskonałe własności użytkowe, ale ograniczoną odporność chemiczną oraz wrażliwość na korozję naprężeniową.
Materiał ten jest tworzywem kowalnym, tzn. pod wpływem uderzeń nie pęka, lecz zmienia tylko swój kształt. Pod względem pozostałych właściwości mechanicznych przewyższa inne popularne tworzywa. Wydłużenie przy zerwaniu wynosi ponad 80%. Właściwości dielektryczne poliwęglanu w stosunku do innych powszechnie stosowanych tworzyw są również korzystniejsze. Tylko w niewielkim stopniu ulegają one pogorszeniu w podwyższonych temperaturach, a niekorzystny wpływ wilgoci na te parametry jest praktycznie niedostrzegalny.
Jeżeli uwzględnić jeszcze takie cechy tego tworzywa, jak dobrą odporność cieplną, właściwości samogasnące, małą wodochłonność, to okaże się, że poliwęglan jest doskonałym materiałem do wielu zastosowań w elektrotechnice i elektronice. Jego twardość i odporność na ściskanie jest zbliżona do aluminium. Naturalny, niemodyfikowany poliwęglan jest tworzywem przezroczystym.
Współczynnik załamania światła wynosi 1,585 ± 0,001; przenikalność światła ok. 90 ± 1%
Ogólnie należy stwierdzić, że poliwęglany nie są odporne na aldehydy, estry, etery, węglowodory (alifatyczne, aromatyczne, chlorowcopochodne), kwasy utleniające; charakteryzują się znakomitą odpornością na alkohole alifatyczne oraz dobrą odpornością na kwasy. Ponadto poliwęglan odporny jest na warunki atmosferyczne, światło, wodę, mleko, soki owocowe… /Joanna Troska-Grudzień, PlastNews 02'2011/
Wyświetleń:
