Technologię bezpośredniego spiekania laserowego (DMLS ) możemy zaliczyć do jednej z najmłodszych technik przyrostowych pozwalających na wykonywanie różnego typu wyrobów w sposób bezpośredni, korzystając przy tym z zapisu cyfrowego CAD 3D. W procesie tym wykorzystywane są do tego proszki metalowe tzn. takie materiały, gdzie nie ma wiązań organicznych.
Technologia DMLS (Direct Metal Laser Sintering) została opracowana przez firmę EOS GmbH Niemcy. Od roku 1995 znajduje ona głównie zastosowanie w procesach szybkiego wytwarzania narzędzi, czyli tzw. rapid toolingu.
Pozwala ona na otrzymywanie narzędzi takiego typu, jak np.: stalowe formy do formowania wtryskowego, formy do odlewania pod ciśnieniem, tłoczniki metalowe, różnego typu części maszyn itp. Wykorzystywana jest również z dużym powodzeniem do otrzymywania metalowych prototypów, jak i wyrobów finalnych w wyniku laserowego spiekania proszków metalicznych.
Proces ten polega na tym, że na platformę roboczą rozprowadzana jest cienka warstwa materiału w postaci proszku metalicznego. Płyta ma przy tym odpowiednią chropowatość oraz temperaturę, co zapewnia prawidłowe warunki realizacji samego procesu. Wyrównywanie nasypywanego proszku odbywa się za pomocą zgarniacza.
Następnie realizowany jest proces spiekania za pomocą wiązki lasera prowadzonej po jego powierzchni zgodnie z odpowiednio przetworzonymi i wprowadzonymi wcześniej informacjami dotyczącymi samego wyrobu. Po wykonaniu warstwy następuje obniżenie platformy roboczej o zadaną wcześniej grubość, a proces sam przeprowadzany jest tak długa aż otrzymamy cały przedmiot. Bardzo ważne jest, że w wyniku przejścia wiązki lasera następuje spiekanie naniesionej wcześniej warstwy, przez co uzyskuje się jednolitą bryłę wyrobu otrzymanego w wyniku realizacji tego typu procesu.
Proces zestalenia proszku metalicznego realizowany jest głównie w następujący sposób:
- topienia lub spiekania w fazie ciekłej wieloskładnikowych mieszanin,
- kompletnego przetopienie, krzepnięcia pierwiastka lub proszku pre-stopu… /PlastNews 12’2011, Andrzej Dolny, Politechnika Wrocławska/
