Definicje - Strony Opisowe - Archiwum - Tworzywa Sztuczne

BIOTWORZYWA - Obecnie dwie różne koncepcje stanowią podstawę tego terminu: 1) Kompostowalne tworzywa certyfikowane według normy EN 13432 i bazujące na odnawialnych i/lub nie-odnawialnych (kopalnych) zasobach (surowcach), 2) Biopochodne tworzywa produkowane na bazie surowców odnawialnych. W pierwszym przypadku istotą definicji jest funkcjonalność biotworzyw, czyli KOMPOSTOWALNOŚĆ, a nie ich pochodzenie. Kompostowalność odnosi się do postępowania z odpadami. Użytkownicy przemysłowi, konsumenci oraz zarządzający odpadami powinni mieć zdolność identyfikacji produktu i przyporządkowania do kompostowania tam gdzie jest to odpowiednie. Z tego powodu kompostowalność tworzyw, i produktów z nich musi być sprawdzona według uznanych norm badawczych. W Europie prawnie obowiązującą normą dla tworzyw kompostowalnych jest norma EN 13432, ewentualnie jeszcze norma EN 14995. W USA obowiązującą normą w tym zakresie jest ASTM D6400, a w innych krajach ISO 17088. Badania powinny zostać wykonane w niezależnej jednostce certyfikującej a po uzyskaniu certyfikatu wyrób powinien zostać oznakowany znakiem "seedling" (sadzonka, kompostowalny). Obecnie większość znajdujących się na rynku tworzyw kompostowalnych charakteryzuje się dużym udziałem surowców odnawialnych. Istnieje również szereg syntetycznych polimerów, bazujących na ropie naftowej, które są kompostowalne według wyżej wspomnianych norm. Według drugiej koncepcji termin BIOTWORZYWA odnosi się wyłącznie do tworzyw produkowanych wyłącznie na bazie surowców odnawialnych. I kluczowa jest tutaj baza surowcowa. W odróżnieniu od tworzyw konwencjonalnych, produkowanych z węgla tzw. starego, do produkcji biopolimerów wykorzystywany jest węgiel z odnawialnych surowców takich jak: cukier, skrobia, oleje roślinne czy celuloza modyfikowana chemicznie. Są one pozyskiwane najczęściej z takich materiałów roslinnych jak kukurydza, ziemniaki, zboże, trzcina cukrowa i drewno. Udział węgla odnawialnego może być określony przy pomocy metod analitycznych zawartych w normie ASTM D6866. Należy zauważyć jeszcze jedno - nie wszystkie biopochodne polimery są biodegradowalne i kompostowalne. Jako przykład można tutaj wymienić pewne typy poliestrów bazujące na bio-propanodiolu (PDO), także PE czy PVC, produkowane z bio-etanolu z trzciny cukrowej.

KOMPOSTOWANIE - mikroorganizmy, takie jak bakterie lub grzyby dzięki enzymom są zdolne do “trawienia” (rozkładania) struktury łańcuchowej polimeru jako źródła pożywienia. Rezultatem końcowym są dwa główne produkty: woda i dwutlenek węgla oraz resztki biomasy. O rozkładzie decyduje struktura chemiczna polimeru, zwłaszcza rodzaj wiązań, który określa czy i w jak długim czasie materiał może ulec biodegradacji. Jest to powodem, dlaczego istnieją typy polimerów syntetycznych mogące być kompostowane, ale większość tak jak poliolefiny (PE, PP, PS, PET) nie nadają się do tego procesu. Szybkość biodegradacji zależna jest od: 1) temperatury (50-70 stopni Celsjusza to typowa wartość dla przemysłowego procesu kompostowania), 2) wilgotności – woda jest potrzebna dla procesu biodegradacji, 3) liczebność i rodzaj mikroorganizmów. Jeżeli zostaną spełnione powyższe warunki proces biodegradacji przebiegać będzie szybko. Biodegradacja w warunkach domowego kompostowania nie przebiega z taką samą szybkością, chociażby dlatego, że temperatury w kompoście domowym są niższe oraz nie ma w nim stałych warunków temperatury, wilgotności. Jeżeli brakuje jednego z czynników, degradacja jest zatrzymana. W urządzeniach do przemysłowego kompostowania certyfikowane produkty z biotworzyw przetwarzane są na biomasę, wodę i dwutlenek węgla w czasie 6 – 12 tygodni. Urządzenia takie funkcjonują w wielu krajach EU np. w Niemczech, Szwecji, w Belgii, w północnych Włoszech. Organiczne odpady domowe zbierane są po wstępnym oddzieleniu od innych odpadów w biopojemnikach, a następnie przerabiane są na wysokojakościowy kompost. Ok. 30% wagowych odpadów domowych jest pochodzenia organicznego, są to resztki żywności lub odpady ogrodowe. Kompostowalne produkty z biotworzyw mogą uczynić obecnie istniejącą strukturę kompostowania a zatem recykling organiczny – sposobem, który będzie opłacalny kosztowo.

Polecamy

Plastinvent