Otrzymywany najczęściej w wyniku wolnorodnikowej polimeryzacji chlorotrifluoroetylenu, przebiegającej znacznie wolniej w porównaniu z polimeryzacją tetrafluoroetylenu. PCTFE można przetwarzać metodami stosowanymi w przetwórstwie termoplastów; jest on mniej odporny chemicznie niż PTFE.

Ze względu na możliwość dekompozycji temperaturowej (powyżej 300°C) zalecana jest duża ostrożność przy przetwórstwie tego materiału (możliwość emisji toksycznych gazów). Należy zapewnić dobrą wentylację w pomieszczeniach w których jest przetwarzany PCTFE, jak również stosować układy uplastyczniające posiadające zabezpieczenie antykorozyjne (możliwość powstawania kwasu fluorowego).
 

• Zalecany Czas Suszenia: * h
• Zalecana Temperatura Suszenia: * °C
• Dopuszczalna Zawartość Wilgoci Przy Przetwórstwie: < * %
• Temperatura Przetwórstwa: 260-280 °C (rekomendowane przetwórstwo przy niższych temperaturach i wyższych lepkościach stopu)
• Temperatura Formy: * °C

• Temperatura Przetwórstwa: * °C
• Zalecany zakres L/D (stosunek długości ślimaka do jego średnicy): *
•  Materiał stosowany głównie do wytłaczania rur i profili o różnorodnych kształtach

• Bardzo mała podatność na pełzanie pod obciążeniem
• Brak absorpcji wilgoci
• Dobre właściwości barierowe (niska przepuszczalność pary)
• Doskonała odporność chemiczna (włącznie ze stężonym kwasem azotowym)
• Dobre właściwości izolacyjne
• Doskonała odporność na działanie niskich temperatur (-255 °C)
• Doskonała odporność na działanie promieniowania jonizacyjnego
• Doskonała odporność na działanie promieniowania UV
• Możliwość dopuszczenia do kontaktu z żywnością
• Wysoka odporność na działanie płomienia

• Możliwość emisji toksycznych dymów
• Maksymalna temperatura użytkowania niższa niż w przypadku fluoropolimerów (150 ^oC)
• Mała odporność na promieniowanie jonizacyjne
• Podatność na pęczenie w chlorowanych rozpuszczlnikach
• Praktycznie całkowity brak możliwości klejenia
• Wysoki ciężar właściwy
• Wysoki koszt