PP i EPDM dają się mieszać we wszystkich proporcjach, tak że uzyskuje się teoretyczną ciągłość właściwości od uelastycznionego PP do wzmocnionego termoplastami EPDM. Większe znaczenie mają tworzywa o zwiększonym udziale PP. Właściwości mieszanin o dużej zawartości PP zależą głownie od ilości EPDM, jak również od wielkości i jednorodności mikroheterogenicznej fazy kauczukowej. Tworzywa te są stosunkowo mało elastyczne, wykazują małe wydłużenie przy zerwaniu i mają duże wartości elastyczności powrotnej.

Przez domieszanie całkowicie usieciowanego EPDM do PP otrzymuje się TPO, które wykazują elastyczność gumy w szerokim zakresie temperatur (-40 do +125^oC). Termoplastyczne elastomery poliolefinowe mają bardzo małą gęstość, poniżej 1,0 g/cm².

Otrzymuje się stopy EPDM/PP w zakresie twardości wg Shore’a A od 55 do D 75. W zakresie miękkim (od ok. 55 ShA do A 85 ShA) wykazują dobre właściwości elastyczne i mogą zastępować kowalentnie usieciowane elastomery w określonym zakresie temperatur. W zakresie większej twardości wypełniają lukę pomiędzy elastomerami i termoplastami, a w najwyższym zakresie twardości odpowiadają termoplastom o zwiększonej udarności.

Wytrzymałość zmęczeniowa na zginanie, w zakresie temperatur od -40 do 150^oC, jest bardzo duża, przy czym typy miękkie przewyższają nawet naturalny kauczuk.

Elastyczność powrotna (Compression-Set) do temperatury ok. 70 stopni jest niewielka, jednak zwiększa się wraz ze wzrostem temperatury powyżej 100 stopni.

Jako kolejną właściwość można wymienić jeszcze dobrą odporność na ścieranie.

Maksymalna temperatura długotrwałego użytkowania, bez obciążenia mechanicznego znajduje się w zakresie od -50 stopni do +120 stopni (w przypadku specjalnych typów). Z powodu ograniczonej długotrwałej odporności cieplnej nie należy przekraczać granicznej temperatury stosowania, ponieważ w przeciwnym razie elastyczność powrotna (Compression-Set) będzie się zbliżać do 100%

Punkt kruchości większości typów wynosi ok. -60^oC.

Izolacyjne właściwości elektryczne są wyśmienite, w związku z czym stopy tych elastomerów stosuje się w przemyśle kablowym i elektrycznym.

TPO są odporne na większość nieorganicznych i na wiele polarnych mediów organicznych. PP/EPDM jest odporny na dłuższe działanie środowiska wodnego, jak również na kwasy i zasady.

Natomiast pod wpływem alifatycznych i aromatycznych rozpuszczalników silnie pęcznieją.

Oleje, paliwa silnikowe i tłuszcze powodują pęcznienie, którego wielkość zależy od typu tworzywa.

Odporność termoplastycznych elastomerów poliolefinowych na działanie czynników atmosferycznych i starzenie jest bardzo duża. W wyniku intensywnego działania światła, w szczególności przy jasnych kolorach, może dojść do lekkiego odbarwienia. Nie ma ono jednak żadnego istotnego wpływu na właściwości mechaniczne. W przypadku wyrobów przeznaczonych do długotrwałego użytku zewnętrznego, powinno stosować się, w odpowiednich ilościach, aktywną sadzę, działającą jako stabilizator UV.

Odporność na pękanie pod działaniem ozonu jest znakomita. Dodatkowe środki zabezpieczające przed działaniem ozonu nie są konieczne.

Termoplastyczne elastomery poliolefinowe palą się na powietrzu. Jednakże ich szybkość palenia jest mała.

Suszenie wstępne

Ponieważ TPO jest tworzywem w pewnym stopniu higroskopijnym, należy je każdorazowo przed przetwarzaniem poddawać procesowi wstępnego suszenia w suszarkach z obiegiem powietrza w ciągu 2do 3 godzin w temperaturze ok. 65-70^oC lub w ciągu 1 godz. w temperaturze 100^oC.

Wtrysk

Metodą formowania wtryskowego przetwarza się przede wszystkim łatwo płynące tworzywa. Nadają się do tego ślimaki trójstrefowe o długości ślimaka minimum 16D, z zaporami przepływu wstecznego. Stosuje się duże prędkości ślimaka.

Temperatura stopionego tworzywa, w zależności od typu, wynosi od 170 do 220^oC. Temperatury wewnątrz cylindra można ustawiać rosnąco wzdłuż ślimaka.

Temperatura powierzchni formy powinna wynosić od 10 do 80^oC, podczas gdy zazwyczaj zaleca się temperatury od 30 do 40^oC.

Skurcz podczas formowania wynosi od 1,5 do 2,5%.

Wytłaczanie

Do wytłaczania zaleca się przede wszystkim ślimaki trójstrefowe. Długość ślimaka powinna wynosić  co najmniej 20D, przy stopniu sprężania 1:2,3 lub 1:3.

Temperatura stopionego tworzywa, w zależności od typu, wynosi od 170 do 220^oC.

Przemysł motoryzacyjny: uszczelnienia, amortyzatory, drgań, węże, pierścienie uszczelniające osi, uszczelki zaworów, osłony przewodów paliwowych, membrany, elementy tłumików, listwy osłaniające, spoilery, profile uszczelniające, kołpaki, mieszki faliste, tuleje przepustowe.

Elektronika: osłony kabli, przewody spawalnicze, gniazdka, osłony wyłączników, wtyczki połączeń, osłony baterii, przewody zwijane, izolacje żyłowe, złącza, wtyczki.

Wyroby o dużych wymiarach: zasobniki na ścieki, bufory, łożyska wibracyjne, uszczelki do drzwi, złącza węży, tuleje, elementy resorów, koła napędowe, membrany, zamknięcia otworów, ramy uszczelniające, mufy.

Wyroby twarde: uszczelki urządzeń sanitarnych, klapy zaworów, rolki, powłoki rolek, kółka kosiarek, kółka przenośników.

Budownictwo: uszczelnienie elementów oświetlających, uszczelki drzwi, taśmy uszczelniające.

Inne: dźwignie, trzonki, zderzaki, wieczka, zawory nawadniające, złączki węży.